Kom en leer één van de oudste steden van het Middelandse Zeegebied kennen…
Een beetje geschiedenis
De stad Ibiza is de oudste stad van de Balearen en eén van de oudste van Spanje en het westelijke Middelandse Zeegebied. De stad werd in 654 voor Christus gesticht door de Feniciers, een zeevarend en handel drijvend volk, afkomstig uit het oostelijk deel van de Middelandse Zee.
De naam is afgeleid van het fenisische woord Ybosym, eiland van de god Bes, god die beschermt tegen slangen, aangezien op dit eiland geen enkel gevaarlijk dier voorkomt.
Ybosym werd al snel een kruispunt in de handelsroutes tussen Carthago en de Iberische kolonieën . Tijdens de punische oorlogen verzette het eiland zich tegen de overheersing door Rome, maar later werden er pakten gesloten omdat alles er op wees dat Carthago de strijd zou verliezen.
De naam verandert in Ebusus maar er wordt vastgehouden aan de fenisische tradities aangezien de romanisering zich langzaam en weinig intensief voltrok. De Necropolis, belangrijke begraafplaats, op de Puig des Molins is één van de best bewaardgeblevenen uit de Punische tijd.
Na de val van het Romeinse Rijk braken onzekere en onveilige tijden aan door de invasies van Vandalen en Byzantijnse troepen totdat in 902 de Balearen geannexeerd worden door het Kalifaat van Córdoba onder de naam “De oostelijke Eilanden van Al-Andalus.
De naam van de stad verandere in Medina Yebisah. Het waren de islamistische Bereberes die de eilanden opnieuw tot bloei brachten, als wieg voor enkele bekende personen dienden, zoal de poëet Al-Sabini en duidelijke sporen achterlieten zowel in het geografische als ook in het menselijke landschap.
Het Koninkrijk van Aragón in zijn expansiedrift bezette islamistich territorium, en zo ook het eiland dat toen Eivissa ging heten, op 8 augustus 1235, daarbij het eiland verdelend tussen de feodale Catalaanse heren die de verovering aanvoerden, en voor een herbevolking zorgden met kolonieën die voornamelijk uit Catalonië kwamen.
Er werd een eilandregering gevormd door degenen die konden lezen en schrijven, La Universitat geheten, en die ook publiek bezit beheerde zoals de Salinas. Uit deze tijd hebben we nog veel konstrukties, de eerste kerken zoals de huidige katedraal, opgedragen aan Santa Maria de las Nieves en nog 4 andere kerken die ook als fort dienden, de watermolens langs de loop van de Santa Eulalia Rivier, de inlandse verdedigingstorens etc. etc.
Beetje bij beetje verandert het Middelandse Zeegebied in één groot oorlogstheater, waarbij legale “piraten”, de Corsarios, van alle partijen mee vechten. Deze eilanden, maritieme grens voor wat later het Spaanse Rijk zou worden, speelden een belangrijke rol bij het proberen te stoppen van de verschillende vijandige troepen zoals bijvoorbeeld de Ottomaanse. Dit was ook het motief om de laatste stadsmuren te bouwen, uit de Renaissance-periode, de meest zichtbare die nog steeds Dalt Vila, de hoge stad, beschermen.